Help samen met Leyla de vluchtelingen in Duinkerke
In de bossen van Duinkerke verblijven heel wat vluchtelingen. Ze schuilen in tentjes of onder plastic zeilen en leven in moeilijke omstandigheden. Leyla (32) probeert hen te helpen door regelmatig spullen en eten te brengen. “Ondanks alles is iedereen er positief en hoopvol.”
“Samen met mijn familie ben ik in de jaren negentig gevlucht voor de burgeroorlog in Bosnië. Na enkele jaren omzwervingen zijn we in België terechtgekomen. In Antwerpen eigenlijk, waar ik studeer voor intercultureel medewerker. Ik weet wat het is om op de vlucht te zijn en in onzekerheid te leven en daarom wil ik de mensen in Duinkerke zo graag helpen.
Ik zamel spullen in zoals slaapzakken, dekens, voeding, kleren, schoenen, kaarsen, … Regelmatig breng ik die naar de zogenaamde ‘jungle’ in Duinkerke. Daar verblijven een driehonderdtal vluchtelingen. Ze proberen de oversteek te maken naar Engeland om daar asiel aan te vragen. Velen hebben daar familie of vrienden en raken er makkelijker aan werk.”
“Ik weet wat het is om op de vlucht te zijn en in onzekerheid te leven en daarom wil ik de mensen in Duinkerke zo graag helpen.”
“Nadat ik alles heb uitgedeeld, bieden ze me vaak een theetje aan en dan babbelen we. Als ik in Duinkerke ben, probeer ik zoveel mogelijk telefoonnummers en Facebookaccounts te verzamelen. Zo kunnen mensen die iets nodig hebben een berichtje sturen.
Ik vind het soms moeilijk om de situatie en de verhalen van die mensen van me af te zetten. Het voelt ook altijd heel dubbel om er naartoe te gaan. Je gaat om die mensen te helpen en ze zijn je ongelooflijk dankbaar, maar aan het einde van de dag vertrek je naar een warm huis terwijl je weet dat zij achterblijven, in de koude en de regen. Dat steekt wel.”
"Nadat ik alles heb uitgedeeld, bieden ze me vaak een theetje aan en dan babbelen we."
“Het helpt wel dat er veel lieve mensen met me meegaan, die ben ik heel dankbaar. Ik weet dat ik niet de enige ben die de vluchtelingen probeert te helpen. Ondanks alles is iedereen er positief en hoopvol. Ik geloof dat het goed komt, zolang ze die positiviteit met zich meedragen.
In het begin was ik ook best bang voor het coronavirus, maar ik heb me erover gezet. Ik ben heel voorzichtig, draag altijd een mondmasker, gebruik handgel en probeer afstand te houden. Ik wil de mensen in Duinkerke niet in de steek laten uit angst.”
Gezocht: chauffeurs en garagebox
“Zolang ik kan helpen, doe ik dat. Ik offer graag mijn weekends op voor de mensen in Duinkerke. Alle hulp is welkom! Zelf heb ik bijvoorbeeld geen auto, dus ik reken op mensen die met mij naar daar willen rijden. Ik ben ook dringend op zoek naar een garagebox of opslagruimte om al het ingezamelde materiaal te stockeren.”