Pennenvrienden van 10 tot 100 jaar

De leerlingen van de klas van juf Jasmien en juf Ruth van basisschool De Vlieger in Gent hebben nieuwe pennenvrienden: de bejaarde bewoners van woonzorgcentrum Het Heiveld in Sint-Amandsberg. Zo ontstaat er een warme correspondentie over generaties heen.

Dag Jasmien, wat doe jij?


Sinds ongeveer 13 jaar sta ik voor de klas, de laatste 2,5 jaar bij Freinetschool De Vlieger in Gent. Samen met mijn collega Ruth zijn we de leerkrachten van een graadsklas met leerlingen uit het 3e en het 4e leerjaar van de lagere school. Onze klas heet de Toekans. 


En wat gaan jullie doen voor De Warmste Week?


Normaal gezien corresponderen wij elk jaar met een andere klas. Dit jaar hebben we in de plaats besloten om brieven te schrijven naar een woonzorgcentrum hier in de buurt. De kinderen waren meteen laaiend enthousiast, waarschijnlijk omdat ze hun eigen grootouders missen. 


Ik heb zelf ook grootouders en je merkt toch dat die mensen heel eenzaam zijn nu. Mijn jongste zoontje van 9 maanden heeft zijn overgrootmoeder nog altijd niet gezien. Wij voelen dat ze het contact met hun kleinkinderen en achterkleinkinderen heel hard missen. Daarom leek het mij een tof idee om de bewoners van het woonzorgcentrum ook eens een hart onder de riem te steken.


Hoe heb je dat aangepakt?


We hebben kennismakingsfiches uitgewisseld, zoals bij een vriendenboekje. Je hebt je geboortedatum en -stad, lievelingsdier en -eten, favoriete muziek, hobby's en interesses. Vorige week heb ik alle bewoners voorgesteld aan de kinderen aan de hand van die fiches. De jongste is 59, de oudste is 101. De kindjes mochten dan op basis van die fiches iemand kiezen.


Er zitten leuke matches tussen. Zo heb ik in de klas een meisje, Renee, geboren op 28 april 2011. Ze gaat corresponeeren met René, een man, geboren op 28 april 1933. Mooi toeval hé.


Hoe gaat het nu verder?


De week na de herfstvakantie zijn wij direct begonnen met origineel versierde postkaartjes te knutselen. De kinderen wachten nu op hun eerste antwoord. Om de drie weken gaat er post heen en weer. 

Het doel is om elkaar ergens in juni te ontmoeten. Al dan niet achter glas, we zullen zien wat de maatregelen zeggen. Intussen maken we ook foto's en video's die we doorsturen naar de bewoners van het woonzorgcentrum. We posten ook alles op de blog van onze klas zodat de ouders kunnen volgen.


Voor ons past dit initiatief perfect binnen De Warmste Week, maar we hebben nu al besloten dit volgend jaar ook te doen. Je merkt echt dat het klikt tussen die twee generaties.